 |
 |
castellano | english | |
 
TESTER ...BEZALA(2)
Sarrera. Hortik abiatuta, TESTERak bere ibilbide propioa egin du. 2003ko azaroan egin genituen jardunaldiek (Koldo Mitxelena Kulturunea, Donostia) istorio honen benetako hasiera zehaztu zuten. Lehendabiziko fasea izan zen, ibilbideko lehenengo geraldia. Proiektuaren ibilbidean bigarren geraldi bat egiterakoan (“Tester, adabegiak lanean” izeneko liburuaren argitalpena), eta atzera zein aurrerantz begiratzean, “Tester ...bezala” testuan formulatzen ditugun proiektuaren zenbait “aplikazio” aurkitzen ditugu. TESTERek sistema gisa zituen aukerak ikusten genituen, konstelazio autonomo bat izango balitz bezala, bere lege propioekin, baina tentsio unibertsalera lotua. TESTERen, halaber, jadanik funtzionamenduan zeuden aukera berriak sartzeko gaitasuna aurkitzen genuen, baliabideen aprobetxamendu hobea eskainiz. Bestalde, TESTERen lan eta sorkuntza kolektiboarekin inplementatua izateko gai den sorkuntza berriko eta kode irekiko software baten gaitasunak ikusi genituen. Eta, azkenik, horrelako proiektu batek leiho izateko, interfaze izateko, dituen potentzialtasunak ulertu genituen, elkarrizketak, ikaskuntzak eta igorpen-borondateak esan nahi duen guztiarekin. Orain, gure bidearen puntu honetara iritsi garela, eta “bidaiaren amaiera” (3. fasea) kartela zintzilikatu dugula, testu hartara itzultzen gara eta, inolako goraipamen edo laudoriorik gabe, ideia haietako batzuk aldarrikatzen jarraitzen dugu, oraindik ere baliozkoak direla uste dugulako. “Kale berriak” (Tester Sistema bezala).(2) DVD euskarrian bidaiatzen duen azken fase honetan, ideia hori, bidearen metafora, luzatu egin dezakegu, gure nodoaren eremutik (Euskal Herritik) gauzatu diren ekoizpenei irteera emateko trazatu berri hori erabiliz. Hemen agertzen diren bide guztiek bat egiten dute ibilbidearen puntu honetan, TESTERa bezalako ibilbide luzeko apustu baten ondoren. Ibilbide oso anitzak direla-eta erabakigarria den puntu batek eta une esanguratsu batek bide bera konpartitzen dute orain, ondoren beren xede propioa bilatuz bereizteko. Une horrek Euskal Herriko praktika artistikoaren zenbait bidegurutzeri eta hainbat loturari buruzko ikuspegi zabal bat eskaintzen digu. Errei ugariko autobide batean bezala, proiektu guztiek erabiltzen dute egokitzen saiatu garen zoladura hori. Abiapuntu desberdinak aurkezten dituzten eta lehendik erabakitako norabide bat ezartzeko bokazioa duten ideien, proposamenen eta irtenbideen fluxu etengabea. Baina, gainera, proposamen horiek lan bat bide garrantzitsuenen haraindian proiektatzea bilatzen dute, saihesbide desberdinak hartuz, bigarren mailako errepideetan sartuz, eta trukatze- nahiz sakontze-lanak beharrezkoak diren horietan guztietan geldialdiak eginez. Egoera-mota horiek izango dira Testerrak benetan funtzionatzen duela berretsiko dutenak. Ezinbestekoa da azaltzea, ondorioztatutako lanak zirkulazioan jartzeko garaian, beharrezkoa dela arte bisualen eremuan sortze diren bulkada berriek merezi duten bide-segurtasuna finkatzea, “autobideen” eta gainerako komunikazio-azpiegituren pribatizazioak erakundeek euskal sortzaile gazteekiko dituzten erantzukizunak alde batera uzten dituztela hautemanarazten digun une honetan. “Pilota berriak” (Tester “plug-in” bezala).(2) (Ikus “Pilota berriak” Tester “plug-in” bezala). Testuinguruaren berrikuspenaren eta egoera politikoaren eta Tester proiektuaren arteko egokitzapena luzatzeko saiakuntzaren haraindian, agian orain azpimarratu beharko genukeena da nola adabegien lanak politika egiteko modu bat laburbildu duen bere baitan; elkar ulertuz gauzatzen den politika (batzutan behartuta, bestetan eztiro aurkituta), nahiz eta kasu honetan hemen jasotako materiala entregatzea ahalbidetu duten soluzioak eman dituen. Aktibatu behar dugun “adabegitik” aurkeztutako lanak ondoko hauetan gauzatzen dira: politikak jarraikortasun historiko gisa duen perbertsioa (Jorge Luis Marzo eta Kirmen Uribe); aktibismo quintacolumnistaren politika, sareak diren proiektuen aroan (Cibergolem eta Metabolik); giza harremanekin zerikusia duen politika, hiriaren paisaia berri batean (Jon Mantzisidor eta Isabel de Naveran); eta komunikabideak osatzen dituzten partikula politikoak xehatuz aurkitzen den hori (Juan Fco. Romeroren lana, adibidez). Agian loturarik gabeko panorama bat dirudi, ekarpenen pure likidotu bat, oraindik zertu gabeko bizkotxo bat; eta bere nahastea (zaporetsua eta energetikoa, hori bai) molde honen zein beste molde ororen zirrikituetatik eroriko dela itxura eman dezake..., gure xedea ez baita bizkotxoa diseinuzko plater batean zerbitzatzea, osagaiak eskaintzea eta errezetak iradokitzea baizik. Moldearen diseinua ere gomendatu dezakegu, baina inoiz ez dugu sartuko bizkotxoa “happy meal” delakoaren postrean. Patata-tortillak egitea, behintzat, lan kolektiboko ariketa gisa ulertzen dugu (ikus Fundacion Rodriguez delakoko galeria). ”Plagio utopikoak” (Tester Software bezala). (2) Orain guztiontzat produktiboa den moduan plagiatzen jarraitu nahi genuke, kasu honetan Florian Cramer-ek zirriborratuta utzi dituen ideia batzuetan oinarrituz. TESTER proiektuaren eta software baten arteko antzekotasuna aipatzen dugunean, kontzeptuez hitz egiten ari gara, kontzeptuak mugitzeko ahalmenaz, proiektu artistiko baten arkitektura “kontzeptuala” eraldatzeko gaitasunaz eta, beraz, gure jarduketa-eremua, adabegi garen neurrian, eraldatzeaz. Proiektu garaikide orok nolabaiteko logika bat jarraitu behar duela dirudi, bidesari bat izango balitz bezala proposamena legitimatzen duen prozesu jakin bat jarraitu behar duela, prozesu edo logika horien arabera jardutean, liturgiaren, gaikako ospakizunaren eta zuzentasun politikoaren parametro “egokiak” betetzen baitira, autoreen nominan edo diziplinen katalogazioari dagokion zentzutasunean. Gure softwareak ez du kodifikazioaren morroi izan nahi. Software orotan aurkitzen dugun kodea izaera kontzeptualeko notazio gisa har dezakegu eta, horrela, gure helburua da notazio horietan eragitea, proiektu baten formulazioan aukera berriak sortzeko. “Kode irekiaren” ideia formulazio honetara ekartzen saiatu garela esan daiteke, joko horrek algoritmoaren haraindian doan konplexutasun baten ondorio besterik ez diren kontraesanak dakartzala ahantzi gabe. “…Izan ere, arte digitalei buruzko ikuskera tradizionala poiesis aren (eraikuntza) gainean aiesthesis a (pertzepzioa) gailentzen duen filosofia erromantizistaren jarraipen zuzena da; artea ukigarria, entzungarria eta ikusgarria dena bezala bakarrik definitzen duen kontzeptu murriztuaren barruan beheratua...” “…Arte digitalek, bere horretan, konplizitate hori bereganatzen dute, beren buruari “komunikabide berrietako arte” deitzen dietenean. Ez dago “komunikabide berriak” baino gauza zaharragorik; termino hori bideo analogikoa eta konputazioa bezalako hainbat eta hainbat teknologia, une jakin batean berriak izan zirelako soilik, multzo berean biltzeko azaleko justifikazio bat besterik ez da. Batek komunikabide hitza igorle eta hartzaile baten artean kokatutako zerbait bezala definitzen badu, orduan konputagailuak ez dira komunikabide bakarrik; igorleak eta hartzaileak ere badira, eta beren kabuz idazteko eta irakurtzeko, mezuak interpretatzeko eta konposatzeko gai dira, horietan idatzitako arauek ezartzen dituzten mugen barruan... “ (“Kontzeptuak, notazioak, softwarea, artea”, Florian Cramer). Ukigarria, entzungarria eta ikusgarria bakarrik den arte baten haraindian, Cramerrek dioen bezala, proiektuak hasieratik hartu du sarearen ideia, adabegi desberdinen arteko komunikazioa hobekien ahalbidetzen duen egitura gisa, denbora errealean aldatu daitekeena, eta gaitasun sortzaile nahiz birsortzailea duena. Izan ere, batez ere proiektu-ideia baten eraikuntza-lanetan jardun gara. “Tokian tokiko eremuak-entzuleria globala” (Tester interface
bezala).(2) Horri dagokionez, eta jasotako lanak ikusi ondoren, tokian tokikoa dena eta globala dena mugarik gabe eta baten zein bestearen arteko diferentziak berekin dakarren distantzia hori gabe agertzen zaizkigula esan dezakegu. Proposamen guztietan testuinguruen arteko gurutzatze nabarmena ematen da, eta horiek guztiek batera bidaiatzerakoan eskaintzen zaigun aukerak jatorriari edo autoretzari buruzko zenbait alderdi difuminatzen ditu, aspirazio komunekin edo antzeko arazoekin zerikusia duten beste alderdi batzuk sustatuz. Horietako asko proposamen kolektiboak dira, Euskal Herriko adabegiaren kasua bezala (Metabolik, Cibergolem); erlazio berriak bilatzen dituzte, sortze-lanerako diziplinen eta formulen arteko zubiak eta tunelak ezarriz. Hautaketa honen bidez TESTERak suposatzen duen interfaze propioaren gainerako proiektuekiko interfaze bat bilatu dugu, gure “lurraldearentzat” benetan interesatzen zaigun nazioarteko panoramara sartzea ahalbidetuko ligukeen leiho adimendun bat bilatuz. Leihoa eskainiz bai, baina leiho horretara norbait ateratzea eskatuz... Eta hor hasten da proiektu honen azkeneko eta behin betiko urratsa. Oharrak. (1*) (Autonomediak argitaratua, 1994 POB 568 Williamsburgh Station, Brooklyn, NY 11211-0568 USA eta Paloma Garcia Abad-ek gaztelaniara itzulitakoa).  Iñaki Arzoz Pamplona,
1966.
Estudios de Bellas Artes en la Universidad del País Vasco. Pintor y escritor sobre temas de arte y antropología. Actualmente ejerce como profesor de dibujo y pintura y colabora asiduamente en el suplemento cultural “Mugalari”, del diario Gara. Publicaciones recientes: El mitin étnico , Sukil, nº2, 1998. La Hiperesfera reticular , Artyco, nº8, 2000. Andoni Alonso. Vitoria, 1966. (“Hiperpolitika
eta quintacolumnismoa”).
Cibergolem-ek hiperpolitika eta quintacolumnismoarekin loturiko kontzeptuen aurkezpen teorikoan lan egin du hitzaldi, artikulu eta bestelako ekintzen bidez. Baina, hain zuzen ere, haren ezaugarrietako bat, Cibergolem-en ibilbidearena zein hiperpolitika proposamen legez, bere ideia, testu eta ekintzen laguntza komunala da, hiperpolitika quintacolumnistaren planteamenduak ez bailuke zentzurik parte hartze aktiborik gabe. Hura burutu ahal izateko Cibergolem-en proposamena Cibergolem-en lagunei testu labur bat edo hiperpolitika quintacolumnistaren ikur bat eskatzean datza behinik behin Cibergolem-en Liburutegia deituko dugun horretan lehen artxibo bat sortzeko, eta ondoren Tester-ek editatuko duen DVD batean txertatuko dena, haren lanen azken emaitza bezala. Cibergolem-ek aukeratutako autoreak hauek dira
Kirmen Uribe. Ondarroa (Bizkaia) en 1970. Saturraran
2005. Video / poesía. (3 piezas de video de 3 min. cada una) “Siegfried Sassoon y yo definíamos la guerra haciendo
definiciones de paz. Siegfried hablaba de la caza, la naturaleza, la
música y las escenas pastorales, yo casi siempre de niños.
Cuando estuve en Francia, durante la Gran Guerra, pasaba mucho tiempo
jugando con los niños de aquellos pueblos. Los incluía
en mis poemas e incluí también mi infancia.” Era
lo que escribía Robert Graves sobre sus poemas de la guerra.
En mi poema también hablo de niños y de guerra, hablo
de niños en una playa que, aunque se hayan borrado todas las
huellas, acogió una cárcel de mujeres en la posguerra Metabolik es el Hacklab (laboratorio
hacker) Udondo gaztetxea, el centro social ocupado
autogestionado de Leioa (en la periferia bilbaína). Surgió hace
ya más de cuatro años, cuando en 2001 se celebró en Udondo
el segundo hackmeeting del Estado. Al término del encuentro, varios de
los participantes de la zona decidimos organizarnos y formar un grupo permanente
dentro del gaztetxe que nos permitiése seguir experimentando y aprendiendo
con la tecnología y sus aspectos sociales. Influenciados por el gaztetxe
que nos abrió sus puertas y el hackmeeting que nos dio la oportunidad
de conocernos, comenzamos nosotros también a organizarnos asambleariamente
y a cooperar de forma completamente horizontal.
Jon Mantzisidor Uria. Zarautz 1973 Ehun aldiz agur
Mini dvd-a, iraupena :7 min. Ideia eta errealizazioa: Isabel de Naverán, Jon Mantzisidor. Sinopsia: Nire izena Nicolai Pintilie da, Bilbon bizi naiz duela
bi urte, soinua joz nire lagun George Popovici-rekin. Kalean jotzen
dugu. Egun batean bi gazte hurbildu zitzaizkigun, eta bideoz grabatu
ote gintzaketen galdetu ziguten. Diseñador gráfico y postproductor audiovisual localizado
en Berlin/Sevilla. Maneja diseño gráfico, interactivo
e imagen en movimiento a través de diversos formatos: instalaciones,
vídeo, animación, web, sesiones en vivo; explorando nuevas
narrativas y estrategias no lineales a través de dislocaciones
digitales. A
PRAGMATIC OF LINKS (A.P.O.L.)-en deskripzio laburra
Video. 10 min. A.P.O.L. bideo-proiektu bat da, interferentzia eta irudi-sorta hautsia erabiltzen duena elementu zentral gisa, prozesuan diren irudietan oinarrituriko ikuspegi ‘parasitologiko’ bat eszenaratzeko. Gai nagusiak aurkezten duen ideiaren arabera, irudien esangura edo autentikotasuna, irudien olde digitalean, edozein unetan erauz daitekeen aukera edo patroi bat da, esangura edo autentikotasuna berridazten dituen material berria baliatuz gero. A.P.O.L. erretaula barrokoetan oinarritzen da, mugitzen ari den aldareko pieza bat da, eta bildu egiten ditu loopak, horror vacui, memento mori eta pop kultura, alegoria mikroskopikoz osatu sorta nahasi batean. A.P.O.L.ek, hainbat mikropaisaiatan zehar, seinale elektronikoaren izaera esploratzen du. A.P.O.L. formatu anitzeko proposamen bat da, eta aukera ematen du pantaila-babes gisa, CD-ROM edo DVD-bideo moduan eta zuzeneko bideo-saioak balira bezala ikusteko. Egitura eta egitura-kontrakoa. Comisario de exposiciones, escritor
y profesor. Sus ultimas actividades comisariales han
sido "Tour-ismos", "El
corazón de las tinieblas", "Indivisuals", "En
el lado de la TV". Algunos libros recientes: "Planeta Kurtz", "Me,
Mycell and I", "Fotografía y activismo social". En la
actualidad, prepara una exposición sobre el baroco y la hispanidad.
“ Barrokoa eta hispanitatearen inguruko
erakusketa baterako notak ”. Artelekuko Zuzendaria | Arteleku
doc info 1 · Arteleku
doc info 2
Kutsadurak
Kutsadurak izenburupean bilduriko lanen aukeraketako abiapuntu gisa gaur egungo artean politiko gisa hartzen dena eta tekniko gisa hartzen dena banatzen dituen lerroa hartu da. Teknikaren eta politikaren arteko bereizketa lerroak ezagutza berriz lurralderatutako teoriaren alorrean kokatzen du. Puntu horretan oso zehatza izan nahi dut, teoriaren kokapenean enfasia jarri nahi dut, ezinbestekoa delako ez ahaztea norberaren idazketaren teoria/teknologia eta argitaratzearen politika gisa har daitekeenean sartzeko edo baztertzeko tresnetako konplizitatea. Leinua oso garrantzitsua da, ahaidetasuna den moduan. Donna Harawayk esan zuen moduan, eta nik nire beharretarako berriz idatziko dut, “idazle” batzuk bakarrik, “artista” batzuk bakarrik dute edozein testurentzako egileen estatus semiotikoa, edo artistek edozein lanengatik, aktore eta “aktante” batzuk bakarrik duten moduan jabe eta asmatzaile 1 estatusa . Gauza ez da teoriarekin bateragarria nola izan edo jarrera teoriko batekin sinkronian nola egon, baizik artea eta teoria nola berriz planteatu ezinezko-posible den emantzipazioaren borrokako puntu gisa. Izan ere, gaur egun artean gertatzen ari dena da kapitala ez edo berriz lurralderatzeko teknologia zehatzak sortzen ari direla (ez) hierarkizatutako egiturak berriz egituratzeko prozesuan jartzen dituenak jendea ere badutenak osagai gisa eta horiek eta horien praktikak osatu eta kanporatzen dituena zenbait erakunde ereduri jarraiki. Erabaki nuen artearen eta teoriaren, artearen eta gizartearen, artearen eta kulturaren arteko erlazioa ulertzeko ikuspegia aldatzeko bidea irekitzen duten arte praktika/lan horiek kontuan hartzea. Psikoanalista eta São Pauloko Unibertsitate Katolikoko irakasle den Suely Rolni argi azaltzen da gai horretan: “Momentu honetan zenbait arte praktika badirudi bereziki eraginkorrak direla arazo horiei aurre egiterakoan. Beren estrategia da zenbait txertaketa fin eta zehatzak egitea zenbait puntutan non gizarte egitura banantzen ari den, non bide bat bilatzen ari diren indarren osaketa berriaren ondoriozko tentsioa sentitzen den. Norbera besteari erakusteko eta erakusketa horren arriskua gure gain hartzeko desioak bultzatutako txertatzeko modu bat da, bestea irudikapen batera mugatzen duen eta edozein kutsadura afektiboren subjektibotasuna babesten duen jarrera politikoki zuzen baten bermearen alde egin beharrean. “Lana” indarrak eta horiek eragiten dituzten tentsioak existentziara ekartzea da, sortzeko botereak munduaren zati batekin duen erlazioa artistaren oihartzun handiko gorputzak energia-materia gisa ulertuta, erresistentzia gaitasuna aktibatzea ere baden aldi berean”. 2 Baita ere azpimarratu nahi dut hemen kartografia berri bat zeinaren logika oso estu lotua dagoen Frederic Jamesonen plangintza prozesuei eta Brian Holmesen diagramei. Baita ere azpimarratu nahi dut, Holmesen bitartez, diagrama horiek hierarkia erlazioak azaltzen dituztela lotura hutsak beharrean. Suely Rolniken arabera, prozesu horiek ulertzeko beharrezkoa da sorkuntza boterea erresistentzia boterearekin bateratzea eta biek bere proxenetatik askatzea, sistema kapitalistatik askatzea: “Politika eta artea erlazionatuak dauden alor batean egon behar dugu, non politikaren erresistentzia indarra eta artearen sorkuntza indarrak beraien artean eragiten duten, bien arteko mugak difuminatuz”. Proposatzen du saiatzea guztiz kutsatua dagoen jardueragune batean kokatzen: “lehenengo artearen hurbiltasunagatik kutsaturiko politika baten aldean, ondoren politikaren hurbiltasunagatik kutsatutako artearen alde, mota horretako estrategiak bereizten saiatzeko” 3 Berriro diot sorkuntza eta erresistentzia berriz lotzen saiatzen den artearen birpolitizazioa beharrezkoa dela. Sistema artistiko kapitalista eta artearen merkatua etengabe saiatzen dira sorkuntzaren eta erresistentziaren arteko lotura arriskutsua puskatzen. Lotura horrek arte kapitalista eta hezkuntza makinaria mehatxatzen ditu eta horregatik, makinaria kapitalista globala etengabe sorkuntza eta erresistentzia banantzen saiatzen da. Ezin dugu arteko eta kulturako proiektu demokratiko irekiaz hitz egin iturri ireki gisa funtzionatzen duen eta komunitaterik zabalenak banatzen duen esperientzia politiko erradikalera aldatzeko gai den esperientzia artistiko erradikal posible bat berriz pentsatu gabe. Beraz, Rolnikek proposaturiko hiztegi berri hori (bahitutako asmakuntzak, artearen eta politikaren kutsadura, arte praktika kutsakorrak, teoria erradikalizatua) orain arte artearen eta kulturaren alorrean oso gutxi erabili den hiztegia da. Baina benetan antzeman dezakegu, modu desberdin eta zehatzean, desjabetzeko eta nekeko prozesuak, arte eta kultura garaikidean gertatzen ari diren abstrakzioa eta ebakuazioa izendatzeko paradigma horiek erabiltzearen garrantzia. 1 Cf. Haraway, Modest
Witness @ Second Millennium: Female Man© meets OncoMouse™ ,
24. or. Marina Gržinic , Situated Contemporary Art Practice.
Art, Theory and Activism from (the East of) Europe lanean
, Ljubljana: ZRC SAZU eta Frankfurt am Main: Revolver, 2004. David Kellner studies art in Vienna.
His main interest is animation, films, collaborative
performance projects and performative sculptures, displayed
as unexpected interventions in galleries and public spaces.
Interview mit Jemand (Elkarrizketa gizagaixo batekin)
Animazioa, 3 minutu, 2004 Ideia, animazioa, produkzioa: David Kellner Elkarrizketa egilea: AT&T’s Mike David Kellner-ek iraganean adierazi zuen, iritzi truke baten ondorioz,
dibortzio bihozgabeak eragindako mina sufritu behar izan duen gutxienetakoa
dela. Egoera oinazegarri hau haren obren gai nagusia da.
Marina Grzinic and Aina Smid work collaboratively in the field of video art,
performance and installations for 25 years. They produced 40 video works. Grzinic
(co)edited 13 books.
http://grzinic-smid.si Tester
Marina Grzinic eta Aina Smid-ena 14 minutu, Arteleku-k produzitutakoa, Donostia, Espainia, 2005 Marina Grzinic eta Aina Smid-en gidoia Kamera Rodriguez org-ena. Automata-k editatutakoa, Ljubljana Musika eta efektuak Grzinic eta Smid-enak NODES bideoko parte hartzaileak: Rodríguez Fundazioa, Marina Grzinic, José Carlos Mariategui, Marcus Neustetter, Oliver Ressler, Hito Steyerl; Iñaki Arzoz, Borut Mauhler eta Aina Smid. TESTER bideoa Berlín, Johannesburg, Lima, Ljubljana eta Vienatik etorritako bost artistek gehi Euskadiko Rodriguez org taldeak, proiektua abian jarri zuena, sarean egindako elkarlanaren bidez produzitu da. Bost artista eta talde bat espazioa, botere egitura eta bizitzaren (elikagaiak barne) inguruan aritzeko elkartzen dira, eta horrekin batera gaur egungo arte instituzioekin eta kapital globalarekin ematen diren arazoen inguruan ere. Artista bakoitza eta taldea proiektuko nodo bat legez aritzen da. Politika performatiboaren inguruko bideoa da eta gaur egungo dokumental estrategietarako norabide berriak aurkezten dituen fikziozko istorioa da. Carlos Aires. 1974, Ronda, Malaga,
Spain. He lives and works between Belgium, Spain, and
USA. Selected Studies: Bachelor in Fine Arts. Facultad de Bellas Artes
Alonso Cano (Granada, Spain), Master in European Art and Cultures. Leister
University (UK) and Fontys Academie (NL), De Pont Atelier. De Pont Foundation
(Tilburg, NL), HISK (Antwerp, Belgium), Master in Photography. OSU (Columbus,
Ohio, USA).
Mister
Hyde I (
Ganbera iluna
)
6 minutu, 2003 Bideoak bi iturri ezberdinetatik datozen irudi infragorriak erakusten ditu: jolas-parke bateko beldurraren gaztelua eta diskoteka bateko gay ganbera ilun bat Amberesen, Belgikan, grabatutakoak. Edizio prozesu zehatz baten bidez, ia ezinezkoa egiten da irudi mota batetik besterako aldaketa nabaritzea. Soinuak ez du bideoarena ematen, badirudi proiekzio gelaren ondoko espazioren batetik datorrela. Soinua Nat King Cole-n bolero baten errepikapen etengabe eta urruna da: Agian, agian, agian. Honek dantza sentsazio etengabea ematen dio bideoari. Ralo Mayer (*1976) and Philipp Haupt
(*1975) have been collaborating for many years in the
field between art and politics. Since 2003, both are
working in the framework of the Manoa Free University, a self-institution
for artistic knowledge production. Their production uses a range of new
and not so new media and is based on a stumbling across diverse research
practices.
Recent projects display an increased interest in narrative design and staging
processes.
http://manoafreeuniversity.org/ Gothenburg N.B., diskurtsoa
Ralo Mayer eta Philipp Haupt-ena / Manoa Free University/Viena 18 minutu, 2005 "Ondoko aurkezpena informazioaren bistaratze politikaren esparru
batzuetatik egiten den ilustraziozko bidaia bati zango da. Gidatutako
bisitaldia izango balitz bezala, leku solteak momentu ezberdinetan
lotuko ditu, gure azken urteotako ikerketaren bistaratze orokor bat
zirriborratuz. Honek halabeharrez fikzio eta errealitate talde zatikatuak
eragingo ditu- baina alde anitzeko irudi honekin ari gara lanean." L'année
dernière à ...Gothenburg /gidoia. Aldez aurretiko ikuspegi
eskematikoa. Gailur bateko protestak, ahots mordoa. Motibo situazionistak.
Laser ibilbideak. NebelMaschine.
Ivan Jurica is part of the artist duo ivan & laura. He was born in 1972
in Bratislava, Slovakia. From 91-92 was living in Austria, 92-94 Germany, 94-95
Czech rep., 95-97 Austria again, 97-2000 USA and since then in Austria. Since
2003 he studies art in Vienna.
VCTM VS. VCTM
Ivan eta Laura-rena / Viena eta Bratislava 5 minutu, 2004 VICTIM VERSUS VICTIM (Biktima biktimaren kontra) Gorputzen identitate eta erreflexuen inguruko pelikula da.
Margarete Jahrmann (CH) & Max Moswitzer (A), artists.
ArtServer: http://www.konsum.net founded in 1996. In the recent five years they used game-technologies and interfaces for interactive installations in the arts field and as cultural intervention, i.e. the game-console works LinX3D, http://linx3d.konsum.net , now at the permanent ZKM collection. Awards: 2004 Software Arts Award, Transmediale Berlin, nomination; 2003 Prix Ars Electronica, award of distinction. International lectures and publications: 2005 in Kunstforum International on games and arts and in the data browser issue Economising Culture. toolZ-teazer, a demorun through the
anti-war-shooter climax.at.
climax.at, Margarete Jahrmann eta Max Moswitzer-ena/Viena 3 minutu eta 5 segundo, 2004 <<Nybble-Teazer>> denbora errealean grabatutako pelikula
da, eraldatutako on-line erako tiro jolas baten zuzeneko erregistroa.
Material grafikoa eraldaketa da, berez<<mod>> deitutakoa.
Meate is a web interface. It is committed to critical thinking and to the development
of collaborative works and interactive projects through the Internet space
that we understand as a virtual, cyber networking and public space.
We are standing at the border between art and curating, mixing the fields between authors and promoters, building up collaborations between us and other authors, between individual creation and creation of a meta language. We want to perform this position that we understand as a development of a heterogeneous, hybrid and non-authoritarian trend. We feel concerned about the art production and about the structure of power in the conventional networks of art production systems, which reproduce the sexual and economic boundaries. By involving the digital public space, we want to perform a new area of production and distribution, which is not tied up to art production history and its structures of power, and then would ideally articulate a new relationship between artists, authors and a new way of work distribution. The site produces dynamic spaces where texts and researches, headlines, discussion, interface for web projects and art web projects, linked websites, can exist. It is organized onto multiple platforms. meate team : Meate-k Tester
ezagutzen du
Meate-ren eskutik (Paulo Alcantara, Nathalie Perrin, Stephanie Prizreni), Ginebra/Lausana 5 min. 2005 Meate artistek osotutako elkarlanerako talde bat da, Polyphony Collaborative
Practices, Part 2at Shedhalle, Zurich, 2005, erakusketa proiektuan parte
hartu zutenak hain zuzen ere. 
Sail honek
TESTER liburuaren proiektutik atera ziren lanei bizitza ematen
die. Lan gehienak ez dira beharrez DVD-bideoan sartzeko modukoak,
esaterako, Iván
Lozanoren web proiektuan edota bideoinstalazio batean. Hori dela
eta, hainbat artistak “bideo proposamena” egin dute.
Ez bakarrik hasieran liburuan aurkeztu zen kontzeptua gauzatuz,
baizik eta lanari formatu anitzeko estrategia (Lima, 1977) HIRI INGURUKOA.
min 1, 2005.
TESTER liburuan proposatutako lanaren Bideo-flyer-a. Ad-flyer hau on-line proiektuen parte bat legez TESTER-en aurkeztuko den lanaren erakusgarri labur bat da. (Lima, 1980) GALLERY
DOGS, 2:30 min, 2005.
Artista eta osagileen artean ematen den botere norgehiagoka, ikuspegi global batetatik aztertzeko, “Reservoir dogs” filmeko hasierako sekuentzia erabiltzen da, haren pertsonaien elkarrizketak bikoiztuz, osagile bihurtuz eta ingurune artistiko baten kokatuz. Bertan erabaki hartzeak eta orokorrean medioan betetzen duten funtzioaren inguruan ironikoki aztertu eta galdetzen dute, hauek eta filmeko protagonista kriminalen artean paraleloa sortuz. Gabriela Golder, artista audivisual
argentina, nació en Buenos Aires el 5 de septiembre de 1971. En
1995 se recibe de Directora Cinematográfica en la Universidad
del Cine de Buenos Aires. Posteriormente realiza estudios de Postgrado
en la Universidad de Santiago de Compostela y en junio del 2000 finaliza
un Dess (Diplome d'Etudes Supérieures Spécialisés)
en Hypermedia en la Universidad de Paris8. Hasta fin de diciembre de
2003, fue Fellow en la KUNSTHOCHSCHULE FÜR MEDIEN, en Köln,
Alemania, realizando un video que es parte del proyecto BESTIAS. En febrero
de 2004, fue Artista en Residencia en el Schloss Balmoral, en Bad Ems,
Alemania, en donde trabajará en la elaboración de la Video
Instalación de tres canales “Del Otro Lado de la Tierra” que es
parte del proyecto BESTIAS.
PIZTIAK, kanal bateko bideoa: 11:30 min. 2004 Etsipen keinuak. Bizirik irauteko ekintza.Emakume bat poliziaren eskuetatik limurtzen da, gizon batek egoerari eusten dio, arrastaka daramaten bi gizonengandik ihes egiteko bihurrikatuz iraulkatzen da. Beste bat, ia humanoa ez den jarrera batean dagoena, ileetatik tiraka arrastaka eramandakoa, burua piztien atzaparretatik libratu nahi du.Hainbat irudi behin eta berriz azaltzen dira eta memorian txertaturik gelditzen dira. Eta inkontzientearen jario legez, kolore zorrotada legez, ia fisiologikoak diren mugimenduetan, errebelatzen dira. Gizartean medioen teknologia berrien erabilera elkarlanerako espazioaren
esan nahiari zentzu berria ematen ari zaio. Aukeraketa hau talde edo
kolektiboak nola garatzen diren erakusten saiatzen da, baina ez konposaketa
estatikoan: momentu edo baldintza berezietan lan egiteko agertzen dira.
Ertamerikako hiririk txikienetatik, Sao Paulo erraldoira, arte esperimental
eta medio berrietan lanean ari diren taldeak gero eta gehiago dira,
haien testuinguruarekin ere harremanetan izanik. Nolabait ere, ideia
leku ezberdinetan lan egiten duten eta etenik gabe “Tester” sarea birdefinitzen
ari diren pertsona sareak beti daudela kontuan hartzea da. ‘E-spacio'-aren
mailan, mundu osoko jendearen arteko elkarlanak dinamikoki “jendeztatzen” diren
espazioak ekartzen ditu. Eskala bietan elkarlan zentzua aurkitzen da
langileak haien testuinguru eta gizarte betebehar/artikulazioekin aurrez
aurre jartzen dituen ideien atzean.
Gilda Mantilla (Lima, 1967)
POSTAL HIRIA 2005
Postal Hiria postal eran aurkeztutako irudi bilduma
da, deskargatzeko zein bidaltzeko prest daudenak. Etengabe
hazten eta zabalik dago edozein kolaboraziorentzat. Ernesto Salmerón (Managua, 1977). Studied
at the School of Social Communication, Facultad de
Artes Integradas, Universidad del Valle (Cali, Colombia).
He won the Second Central American Video Creation Award “Inquieta
Imagen” (2003). Lives and works in Nicaragua.
E.V.I.L. (Ejercito
Videasta Latino) 4min. 2004 A collective of five artists of
different generations and disciplines led by Regina Aguilar (sculptor)
and integrated by Alejandro Duron (graphic designer and
video editor), Eduardo Bahr (writer, scriptwriter and
actor), Roger Rovelo (actor and theater director),
Roberto Buddhe (journalist). The collective responded
artistically to the repressive government by developing
situations intended for massive popular participation.
AMERICA
NOW ZENTROA, 7 min. 2004.
Hondurasen azkeneko bi urteetan ume eta gazteen artean pilaka
egindako hilketa zein soldatapean burututako exekuzioen
intzidentzia handiak, Hondurastar gizartea odol orban erraldoiz
tindatzeaz gain hilketa hauen antolatzaileak ere zikindu ditu "Projeto feitoamãos"- ek arte
elektronikoaren hizkuntzaren inguruan ikertu, produzitu
eta hausnartzea bilatzen du. Baterako produkzio eta
tailerren bidez errealizadore berriak sustatu eta formatzen
dituen taldekako errealizazio prozesua da. F.A.Q. "Projeto
feitoamãos"-en ekimen bat da, zuzenean
hartutako irudi eta soinuen manipulazio eta exekuzioaz
arduratzen dena.
Veja as instruções primeiro > 2002 > 50' > Performance-a 
Nodo.South Africa, Marcus Neustetter
(the trinity session)”. Gaur egungo Johannesburgen emandako aldaketek erresidentzia eta negozio espazioetako erabiltzaileak aurretik eraman, desafiatu eta eraldatu dituzte. Espazio horren jabegoa bereganatu duen komunitatea historikoki marjinatua eta hiritik kanporatua izan zen. Eta haren bueltan historia, irudi publikoak eta apartheid espazioaren oroimenak desagerrarazi dira eta hiriko sistema eta sarean aniztasuna eta era alternatiboak txertatu dira. Sistema alternatibo hauek egoera biren artean ematen den marruskadurak eragindakoak dira: alde batetik hiriak lehen munduarekiko duen atxikimendua mendebaldeko eraginaren menpe sortu baitzen eta bestetik orain espazioa bereganatu dutenek, apartheid-aren ondoko Hego Afrikar identitate eta kultura bilatzen dutenek hirugarren munduaren garapen, enpresa mundua eta asmakuntza beharra aldarrikatuz. Kultur azterketa eta dokumentazio artistikoak marruskadura horren prozesu eta emaitzak azaltzen hasi ziren. Artistek motibazioa handitzen dute bertako aniztasuna eta tentsioa ikusirik potentziala aztertuz, identitate, kokapen eta historiaren inguruko galderak eginez, eta haien esperientziak eta erronkak proiektatuz. Hauek guztiak nabarmendurik azaltzen dira arrazakeria gai, iskanbila politiko, genero ezberdintasun, krimena eta beldurra, etxerik gabekoak, IHES eta osasun krisia, hiri gainbehera, Afrikar inguruko herrietako inmigrazio ilegala eta ustelkeriaz beteriko historiarekin etengabe alderatzen direnean. Hau da egungo hiri ekimen eta programa askoren izaera aldatzaile baikorra, garapenarenarekin kontrajarria. Johannesburg in no particular order / Johannesburg zehaztutako ordenarik gabe bilduma egiteko aukeraketa lanak haien ikerketaren subjektu legez Johannesburgeko testuingurua dutenak hautatu ditu . Johannesburg artistek harekiko duten lotura eta ikuspegiaren erantzun pertsonal gisa aurkezturik agertzen da. Lan gehienek haientzat hitz egiten duten bitartean, osotasunean espazio honen inguruko produkzio garaikidearen parte bat eta haren gertaera multzo bat zehazten hasi dira. Mugimendudun irudizko artelanen aukeraketaren sarrera gisa, Digi-Arts Joburg titulupean Johannesburg-en artea eta teknologiaren arteko harremanen garapenean zentratutako ekintzen bilduma bat aurkezten da. Digi-Arts Joburg bertako instituzio, proiektu eta web guneak egiten ari diren ahalegin bateratua da Hego Afrikako testuinguruan mugak ezarriz. Sarrera lan horretan hiru elkarrizketa labur agertzen dira arte produkzioetan teknologiak gehiago erabiltzearen aldeko instituzio erantzunekin, duela gutxiko eta bertakoak diren web proiektu bi azaltzen dira eta arte interaktibo ezarpen biren dokumentala ematen da. Johannesburg in no particular order / Johannesburg zehaztutako ordenarik gabe- ren barruan aurkeztutako lan bilduma bertako testuinguruan egokiak diren gaiak ilustratzen hasi zen, medioa lantresna legez erabiliz baina era berean bertako testuinguruan medioaren erabilera kritikoa aipatuz. Bertan aurkeztu zen Allison Kearney-ren The Portable Hawkers M useum: Newtown June 2003, hirian ze har dauden zaintze kameratatik hartutako irudiz egindako bideo dokumentala da . Bere lanak hiri erdiguneko zaintza eta gizarte interakzioaren inguruko kritikak batzen dituen bitartean bere zaintza teknologien bidezko dokumentazio eta errepresentazio lanak ikuslearen posizioa voyeur legez indartzen du, baina era berean Johannesburg-eko segurtasun eta zaintza gaiak saihesten ditu. Ismail Farouk-en Rock Sale and Yeoville 2004: The Network Approach lanak bestalde zaintza kontzeptuak erabiltzen ditu ekintzen eta prozesuen dokumentazioaren gainetik. Hark gizartearen eta portaeren azterketa egiten du Johannesburg-en berrartutako guneetako birsorkuntzaren garapenean inpaktua bilatuz.Aurkeztutako lan bietan agerian gelditzen da bilduma honetan jasotako lanek hirian izandako esperientzia eta bizipen pertsonalei ematen dietela erantzun eta beraz ikuspegi ezberdinak aurkezten dituztela. Robin Rhode eta Richard Penn-en lanak alderatzen baditugu, biek haien testuinguruan egoera espezifikoa bizi dute – Johannesburg-eko aldiriak – baina biek oso esperientzia ezberdinak azaltzen dituzte haien lanetan. Bere Cartheft dokumentazio lanaren gai nagusia Johannesburg-eko testuinguruko krimena den bitartean, Robin Rhode-ren interakzioa bere marrazkiekin Johannesburg-eko unibertsitate garaiko oroitzapenak islatzen ditu, non azpi-kulturaren hastapenen parte bat ematen zen, beraz ageriagoa da Johannesburg-eko testuinguruak eragiten duen esperientzia pertsonalaren eragina. Honen aurrean, Richard Penn, aldirien esperientzia ezberdina izandakoa, gizartearekin topo egin duenean argitu zaizkion gaiak aurkezten ditu bere Resident 1 & 2 animazioetan. Krimena agertzen badu ere Johannesburg-eko aldirietako parte diren antsietate eta tentsioak azpimarratu nahi ditu . Aldirietatik hiriaren erdigunera hurbilduz, Usha Seejarim eta Abrie Fourie-ren bizipen pertsonalek mugimendu horren oinarrizko aspektuak azaltzen hasi ziren. Apartheid-ak behartutako etxe aldaketa eta birkokapenak Hego Afrikar askorengan etxetik lanerako eguneroko bidaia eragin zuen. Usha Seejarim egunero bide bera egiten du Hego M1-ean zehar Lenasia, bera bizi den lekua eta Johannesburg, lan egiten duen lekua, artean – bere ikerketan bere gaur egungo lanerako bidaia historia espezifiko eta erakunde sozio-politiko jakin baten emaitza bezala ematen dela azaltzen du. Abrie Fourie-k beste era batean ikusten du mugimendu hori, egungo Hego Afrikar psikearen momentuak eta hausnarketak ingurunetik gidatzen duen bitartean irudietan harrapatuz , eta ondoren animazio sekuentziatan erabiliz. Robin Rhode was born in Cape Town
in 1976, he currently lives and works in Berlin, Germany. He holds a
Diploma in Fine Arts from the University of Johannesburg. While he has
been extensively exhibiting in group exhibitions, his international solo
exhibitions and performances include Fresh , South African National
Gallery (Cape Town), Perry Rubenstein Gallery (New York), Living in Public ,
Market Theatre Gallery (Johannesburg) , BUSTED: New Works, New
Langton Arts (San Francisco).
Car theft (zuzeneko
performancea) 2003 Usha Seejarim was born in 1974 in South Africa.
She currently lives and works in Johannesburg. She
obtained a National Diploma, and then a B-Tech degree
in Fine Arts from Technikon Witwatersrand and is currently
completing a Masters Degree in Fine Arts at the University
of Witwatersrand (Wits). Seejarim worked as gallery
coordinator at Camouflage art culture politics in 2000
and has a strong commitment to Arts Education having
worked for the Curriculum Development Project (CDP),
Technikon Witwatersrand, and Visual Arts And Crafts
Academy (VACA). She has had three solo exhibitions
and continues to participate in various group exhibitions
and art projects locally and internationally. She works
in various mediums including video, photography, installation
and printmaking.
"Eight to four" 2001
Video digitala
8 min. 14 seg.
Apartheiden garaian gertatutako lekualdatze behartuek ekarri dute hegoafrikar askok beren bizilekuetatik lantokira egunero bidaiatu behar izatea. Usha Seejarim-ek, adibidez, eguneroko ibilbide finko bat egiten du M1-Hego errepidean, bizi den Lenasia-tik lan egiten duen Johannesburgeraino, eta arakatu egin du nola egungo bere eguneroko ibilbideak existitzen diren historia espezifiko zehatz baten ondorioz. Arakatzen aritu da lanarengatiko lekualdatzeen jarduera, bere garraio moduak eragindako –zenbait arte proiektutako- tartekaritza soziopolitikoaren emaitza den aldetik.< eight to four bideoak autoen itzalak dokumentatzen
ditu goizean goizeko trafikoan M1 Hego errepidean
Johannesburgerantz, eta arratsaldean Lenasiara itzultzen.
Haren bideoan, eguzkiaren kokapen aldakorrak eragina du mugitzen
ari diren autoen itzalaren luzeran, hartara mugikor
bihurtzen baititu itzalak ere. Asmoa da ikuspuntu bat ilustratzea,
hots, dena fluxuan dagoela, ezer ez dela egonkor, une bakoitza hurrengo
unearen etorreraren oroipen bilakatzen baita, eta une horretan oraina
behin-behinekoa da eta historia bihurtzen da. Alison Kearney was born in 1978 in
Johannesburg. She completed her Diploma in Fine Arts at The Johannesburg
Art Foundation in 1998 and her Bachelor of Arts in Fine Arts at the University
of the Witwatersrand in 2002 where she has recently completed a Masters
Degree in Fine Arts. She has received a number of awards, including the
Maude Catherine Bird Scholarship (2000-2002), the E.J.A. Loerincz Scholarship
(2002), and the Standard Bank History of Art Award (2002). In 2003 she
was a finalist for the MTN New Contemporaries Award. In 2004 she was
awarded an artist in residence at The IAAB artists studio's in Basel
Switzerland. Alison Kearney works part time as a Design Theory lecturer
at Johannesburg University. She has participated in a number of group
shows in South Africa and abroad, and recently held her first solo exhibition
at The Johannesburg Art Gallery.
The Portable Hawkers Museum: Newtown June
2003, Ismail Farouk is an urban geographer
working in major urban renewal projects in Johannesburg. He provides
specialised urban project research - focusing on spatial, social networks
and processes of participation as an alternative methodology to the rigid
economic regeneration model adopted by the City. Ismail's interest in
urban dynamics stems from his Geography and Fine Art backgrounds at the
University of the Witwatersrand where he explored creative responses
to the unfair logic of exchanges which characterises the developing world
today. His creativity is strongly linked to an inherent social consciousness
which is defined by a holistic understanding of global city dynamics.
Rock Sale 2002
Yeoville 2004: The Network Approach 2004 Fotograma digital animatuak, Amaierarik gabeko kiribila Ismail Faroukek, Johannesburgeko hiri berritzerako proiektu handietan
lan egiten duen geografo urbanoa den aldetik, arte
plastikoetan dituen trebeziak baliatzen ditu ingurune espezifiko
baten azterketa alternatibo bat sortzen hasten diren performanceak
eta esperientziak antolatzeko, eta teknologia erabiltzen du bere
aurkikuntza batzuk bereganatu eta nabarmentzeko. Abrie Fourie was born in 1969 in Pretoria
where he continues to live and work. He obtained a
National Diploma in Fine Art from Technikon Pretoria in 1992. Fourie's
work is included in the collections of BHP Billiton, the MTN Art Institute,
Sasol, Vodacom and the Danish Ministry of Culture. Abrie Fourie's work
is a lucid collection of photographic images of urban South Africa. These
images highlight both the immediate context and overlooked
beauty of the urban environment. His works exude a meditative effect
whether they are presented as screensavers, lightboxes, photographic
prints or flipbooks.
Run 2002-2005
Between 2002-2005 Fotograma digital animatuak, Amaierarik gabeko kiribila Richard Penn is a self-taught animator
with an Honours Degree in Fine Arts from the University of the Witwatersrand
in Johannesburg, South Africa. In 1997 he was awarded 3rd place in the
PPC Young Concrete Sculptor Award. After completing his degree in 1998,
majoring in painting with distinction he developed and taught an animation
course for 1st and 2nd and 3rd year learners in the Fine Arts Department
at Wits University. In the years leading up to 2004 he has been a finalist in
the ABSA Atelier, The Kempton Park Art Competition and The Sasol New Signatures
Art Competition. In 2000 he collected and compiled a 2 hour animation programme
for the Klein Karoo National Arts Festival and Urban Futures. In 2004 he was
awarded the overall winners prize in The Sasol New Signatures Art Competition.
Currently he is the head of the Animation Department at AFDA Johannesburg (The
South African School for Motion Picture Medium and Live Performance) and is
studying for his Masters degree through Wits University. He has co-animated
and co-directed 2 short films with Mocke J Van Vuuren, and has directed and
animated 3 short films of his own.
Resident 1 2000
- 2002 6'48” Animazioa
Resident 2 2000
- 2002 7'01” Animazioa Marcus Neustetter
With a Masters Degree in Fine Arts and based in Johannesburg, Marcus Neustetter has been developing projects addressing the relationship between art and technology. These take the form of mobile, installation, and web artworks tackling the translation of data through different online and offline platforms. In this process he has been exploring the digital and analogue ways of representing virtual experiences. Marcus Neustetter has exhibited and has been actively involved in developing opportunities and platforms for local digital art through projects in South Africa and Europe, these include ARS Electronica (Austria), Transmediale.03 (Germany) and E-tester (Spain). As director (with Stephen Hobbs) of The Trinity Session and sanman (southern african new media art network) and The Gallery PREMISES, Marcus Neustetter is actively involved in developing cultural strategies through a range of projects. The Trinity Session Focus: Johannesburg
Parte 1: Johannesburgo: Actividades en el campo del arte digital 
Memoriaren Politika Tester DVDrako aukeratu ditudan lanak artearen eta politikaren arteko alorretan jarduten diren artistek egin dituzte. Horietariko gehienak Vienan bizi dira eta bertan lan egiten dute, ni ere bizi naizen herrian. Artista horietariko batzuekin lehenagoko proiektuetan ere lan egin dut edo testuinguru berdinetan aurkeztu ditugu lanak, guztiekin interes eta ideia asko banatzen ditut. Aukeratu ditudan bideo guztiak oso hausnarkorrak dira erabiltzen duten estrategia bisualari dagokionez, eta elementu testualak ere -elkarrizketa nahiz ahozko testuen modura emanak- oso garrantzitsuak dira. Bideoarekin lan egiten duten eta gai politikoekin konprometituta dauden artistek denbora behar dute beren ideiak bideoetan azaltzeko. Horrek esan nahi du normalean interesatzen zaizkidan bideo edo film gehienek minutu gutxi batzuk baino gehiago irauten dutela. Beraz, DVDko “Memoriaren politika” atalean 60 minutu baino gehiago ez izateko, bat ez gainerako bideo guztiak bideo luzeagoen zatiak dira. Bideo bakoitzaren hasieran bertsio osoak nola lortzeari buruzko informazioa ematen da. Bideo guztiak memoriaren eta oroitzapenaren alderdi desberdinei lotuta daude, memoria indibiduala eta kolektiboa ezagutzaren forma garrantzitsu bezala aitortzen dituzte. “Black and White. The Back of the Images” (5 min., A7GB 2003) Klub Zwei artista taldearen (Jo Schmeiser eta Simone Bader) bideoak galderak egiten ditu, zein gauza edo gertakari gogoratzen diren. Nola gogoratzen da Shoah? Zein funtzio du gogoratze horretan zein irudirekin lan egiten denak? Bideo laburra oso lan islatzailea da memoria foto-grafikoaren inguruan eta gai horien izaera problematikoa maila formal eta testuingurukora eramaten du. Offeko ahots batek eztabAinatzen dituen irudiak erradikalki kentzearen bitartez egiten du hori. Argazki artxibo bateko zuzendariak memoriari, irudiei eta historiari buruzko galderak egiten dituen bitartean, zuri-beltzean besterik ez dauden testuak ikusten ditugu. Tester lanerako bereziki Klub Zwei Taldeak beren bideoaren gaztelaniazko eta euskarazko bertsio bat egin du. The Speculative Archive AEBetako Julia Meltzer eta David Thorne artisten arteko lankidetzako proiektu bat da. Speculative Archive proiektuak artxiboko material espezifikoak biltzen ditu agiriak produzitzeko “artxibo historikoa” egiteko gisa. Nahiz eta Speculative Archivek artxiboko materialekin lan egiten duen (AEBetako gobernuaren artxibo desklasifikatuekin, gerra hotzeko Guatemala edo Txileko parte-hartzeetakoak, adibidez), beren lana egungo testuinguru politikoan kokatzen dute. Beren “It´s not my memory of it” (AEB 2003, bertsio osoa 25 min.) sekretuari, memoriari eta agiriei buruzko dokumental bat da. Artxibo historiko jakin batzuk mobilizatzea oroitzapen gisa, arrisku momentu bihurtzen direnak, zintak sekretuaren burokraziaren logika segurtasun altuaren egungo klimara eramaten du. DVDaren zatia Ed Cohenekin, CIAren Informazio Kudeaketako bulegoko Zuzendariarekin izandako elkarrizketetan oinarritua dago eta gizon hori zen klasifikazioaren, desklasifikazioaren eta agiriak hedatzeko programen arduraduna. Zein informazio mota gordetzen duten estatuek sekretuan, zein agiri klasifikatzen diren, memoria desagertzeak zein ondorio dituen, horiek dira bisualki modu konplexuan egituratutako bideo horren gai nagusiak. Memoriaren beste alderdi batzuk eta atzera begiratzeak eztabAinatzen dira Lisl Pongersen "Phantom Foreign Vieena" (Phantom Fremdes Wien, 6 min. jatorrian 27 min.koa den filmearen zatia, 2004) filman. 1991 eta 1992an Pongerek bidaia multikultural bat egin zuen munduan zehar eta horretan zehar inoiz ez zuen Viena hiria ahaztu eta orain bertan bizi da. Pongerrek kontu handiz bildu zituen Super-8ko ospakizunen, ezkontzen eta dantzen sekuentziak. Hasierako ardura kultura aniaztasuna ikusgarri egitea zen, zeina hirian duten presentzia publikoaren ikuspegitik, ez zen existitzen. 2004an erabaki zuen film berri bat egitea hamar urte baino zaharragoa zen material horrekin, zeinak zehazki bisualizazioaren ekintza zalantzan jartzen zuen. “Zer ari naiz ikusten benetan?” galdetzen du komentatzaileak, Pongerrek, etnizitatea nola tratatzen denaren arazoez oso jakitun zenak. Isa Rosenbergererrentzat ere bidaia bat izan zen bideo baten abiapuntua. “Sarajevo Guided Tours” filmean (bertsio osoa 30 min., A 2002) artistak Sarajevoko zortzi leku desberdin erakusten ditu. Izenburuak turista baten begiradari eta esperientziari erreferentzia egiten dion bitartean, Isa Rosenbergererrek tour gisatu baten ideia alderantzikatzen du lekuak nola asmatzen direnaren gaia aztertuz. Emaitza dira espazio publikoen eta beren biztanleen zortzi irudi jarraitu non historia pribatu eta publikoa arkitekturako inpresioetara, ikuspegi indibidualetara, ideia eta oroitzapenetara eramaten diren, eta egitura, gertakari datuak eguneroko bizitzari dagozkionak hiri batean oraindik nagusiki lekuko irudiekin eta hondamendiaren irudiarekin erlazionatzen dira. Martin Krenn & Nina Maron gaur egun epe luzeko film proiektu batean murgilduta daude 1930eko eta 1940ko hamarkadako faxismoaren aurkako erresistentzia moduak ikertzen dituena Austrian, Espainian eta Frantzian. Protagonista nagusia Harry Spiegel da, filma errodatzen hasi baino pixka bat lehenago hil zena. Nahiz eta "Notes on Resistance" (Erresistentziako oharrak) filmerako ez zuten inoiz elkarrizketatu, bere bizitzako zatiak kontatzen ditu audio-zinten bitartez zirriborroekin eta animazioekin ilustratuta. Gainera filma Harry Spiegelekin kontaktuan zeuden erresistentziako borrokalariei egindako elkarrizketak dira, Harryz eta beren jardueretaz hitz eginez. Filmak fikziozko materiala (zirriborroak, irudi animatuak) erresistentziako borrokalarien belaunaldi baten fikziozkoak ez diren istorioekin (narrazioa) bateratzeko modu bat aurkitzen saiatzen da. Tester DVDrako Krenn eta Maronek amaitu gabe zuten beren film dokumentalaren aurkezpen bideo labur bat egin zuten. Nire praktika artistikoan arreta handia jarri nuen azken urteetako
erresistentziako mugimendu eta praktiketan. Nik egin dudan bideoetariko
batek arreta Rote Zora emakume militanteen taldean jartzen du,
1980ko hamarkadako Alemanian hogei eraso baino gehiago eta hainbat
ofentsiba egin zituenean. Rote Zorek oposizio politiko erradikala
egin zion momentuko botereari jabetzak kaltetzearen politikaren
bitartez lortzen zutenari. “Rote Zora” bideoaren (Oliver
Ressler, bertsio osoa 28. min., A/D 2000) elementu nagusia Corinna
Kawatersi, “erakunde terrorista bateko kide izateagatik” kondenatutako
Rote Zorako emakume bakarrari egindako elkarrizketa da. Bideoak
istorio pertsonalentzako, emakumeen jarduera militanteei buruzko
oroitzapenen eta ikuspegientzako lekua eskaintzen du, “terrorismo” erreboluzionario
sozial bat ateratzea ahalbidetuz bere burua itxurazko objektibotasuneko
komunikabideen errepresentazio hegemonikotik desberdinduz. Klub Zwei's work since the collaboration
was formed in 1992 has centred around the politics
of representation. That implies the question of whose voices are heard
in European democracies and the analysis of how political issues are
represented in the mass media. Their works on video and in public space
have focused recently on the experience and the perception of migration,
on women's experience and legacy of the Holocaust. (Anthony Auerbach)
“Black and White. The Back
of the Images“, 5 min, A/GB 2003
Bideoak gogora ekartzen ari diren gauza edo gertakizunen inguruko galderak planteatzen ditu. Nola gogoratzen da Shoah? Laburmetraia memoria fotografikoaren inguruko hausnarketa maila altuko lana da eta era honetako galderen izaera problematikoa tratatzen du bai maila formalean zein testuinguruzkoan. The Speculative Archive is a collaborative
project by U.S. artists Julia Meltzer and David Thorne.
Speculative Archive projects engage specific archival
materials to produce documents as possible elaborations
of the historical record. Although
Speculative Archive works with archival materials (declassified
U.S. government records on cold war interventions in
Guatemala or Chile, for instance), they situate their work in a current
political context. Their video, It's
not my memory of it (USA 2003, full version 25 min.),
is a documentary about secrecy, memory, and documents.
Mobilising specific historical records as memories which flash up in moments of danger, the tape addresses notions of disappearance and the tenuousness of historical fact in the current climate of terror. The excerpt for the DVD is based on 12 pages of CIA documents about an Iranian man who the CIA attempted to recruit in Teheran prior to the 1979 revolution. Which sorts of information do states keep secret, which documents get classified, what effects does the disappearance of memory have, are the main questions of this visually complex, structured video. www.speculativearchive.org “It's not my memory
of it”,
25 min min ( 10 minutuko laburpena ) , EEBB 2003
The video is a documentary about secrecy, memory, and documents. The excerpt for the DVD is based on 12 pages of CIA documents about an Iranian man who the CIA attempted to recruit in Teheran prior to the 1979 revolution. Visual Artist (film, photography),
lives and works in Austria.
Attended School of Graphic Arts in Vienna, photography 1998/99 and 2001/2002 Visiting Professor for Art Photography at the University of Applied Arts, Vienna. SOLOS PARTICIPATIONS (SELCTION) FILMOGRAPHY Links “Phantom Fremdes Wien” (Phantom
Foreign Vienna), 27 min ( 6 min. Laburpena ) ,
2004 Geboren 1969, lebt in Wien und arbeitet
an Projekten zum Thema Raum/ Heimat /Identität. Ausstellungen und
Screenings u.a.: Trading Places, Pump House Gallery,
London;
Video as Urban Condition, Austrian Cultural Forum,
London; Transit Home, CPH:DOX Copenhagen International
Documentary Festival, (2004); “Sarajevo
Guided Tours”,
30 min
(11 minutuko laburpena ) , A 2002
Artistak Sarajevoko zortzi leku ezberdin erakusten ditu. Izenburuak turista baten ikuspegi eta esperientziari erreferentzia egiten badio ere, Rosenbergerer-ek gidatutako bisitaldi baten ideia irauli egiten du lekuak asmatzeko moduaren inguruko azterketa eginez. Horren emaitza espazio publikoetako eta haietako biztanleen zortzi erretratu elkarren segidan da. Martin Krenn
Born 1970 in Vienna, lives in Vienna Projects (selected) Born 1973, in Mödling, lives in Vienna www.nina-maron.at “Notes on Resistance” (9
minutuko laburpena)
Epe luzerako pelikula proiektu honek 30 eta 40. hamarkadatan zehar Austria, Espainia eta Frantzian emandako faxismoaren aurreko erresistentzia formak aztertzen ditu. Pertsonaia nagusia Harry Spiegel da, pelikularen filmazioa hasi baino pixka bat lehenago hil zena. Marrazki eta animazioekin ilustratutako entzunezko zinta batzuen bidez haren bizitzaren pasadizoak kontatzen ditu. Born in 1970, lives and works in
Vienna. Ressler is an artist who carries out projects
on various socio-political themes. Since 1994 he has
been concerned with theme specific exhibitions, projects
in public space and videos on issues such as racism, migration, genetic
engineering, economics, forms of resistance and social alternatives.
His ongoing project “Alternative
Economics, Alternative Societies” was
realized in solo-exhibitions in Galerija Skuc, Ljubljana,
2003; Kunstraum der Universitaet Lueneburg, G, 2004;
Centro Cultural Conde Duque, MediaLabMadrid, Madrid,
2004; Platform Garanti Contemporary Art Center, Istanbul, 2005). Many
of Resslers works are realized as collaborations, such as “European
Corrections Corporation” (container-installations in Wels, Graz and
Munich, 2003/2004, with Martin Krenn), “Boom!” (with David Thorne,
since 2001) and Venezuela from Below (video, 67 min.,
2004, with Dario Azzellini).
Ressler has taken part in group exhibitions such as ”Making Things Public”, ZKM, Karlsruhe; Prague Biennale 2, 9th international Festival of Video/Arte/Electrónica, Lima; “fly utopia!”, Transmediale.04, Berlin; “The Interventionists”, MASS MoCA – Massachusetts Museum of Contemporary Art; “Emoção Art.ficial II”, Itaucultural Institute, Sao Paulo; “Minority Report”, Aarhus Festival of Contemporary Art 2004, Aarhus; “Banquete”, Centre of Contemporary Art Palau de la Virreina of Barcelona, Conde Duque Cultural Centre, Madrid; “Attack!”, Kunsthalle Wien, Vienna; “Empire/State: Artists Engaging Globalization”, Whitney Museum of American Art, New York; “Exchange & Transform”, Kunstverein Muenchen, Munich; “<hers>”, Steirischer Herbst, Graz. He has also taken part in several video festivals in Europe and North America. In 2002 his video “This is what democracy looks like!” won the 1. prize of the International Media Art Award of the ZKM. www.ressler.at“Rote Zora”,
28 min, A/D 2000
( 9 minutuko laburpena )
Rote Zora, militante feministen taldeak 20 atentatu eta bestelako ekintzak burutu zituen Alemanian 80ko hamarkadan. “Rote Zora” bideoaren oinarrizko elementua Corinna Kawaters-i eginiko elkarrizketa da, epaimahai batek “erakunde terrorista baten kide” izateagatik kondenatu zuen Rote Zora-ko emakume bakarra. 
Thornbjoern Christiansen-ekin elkarlanean aritu nintzen nire aukeraketarako. Hura Berlinen abandonatutako eskola baten eraikinean egindako proiekzio baterako erakusketa komisario izan zenaren programa baten oinarritzen da nagusiki. Espazio honek krisiaren menpe dagoen harresiaren ondorengo Alemanian irakaskuntza eta espazio publikoen degradazio neoliberalaren seinaletako bat baino ez du irudikatzen. Erakustaldian programa honen zatiak txertatzeak jatorrizko eta bertako testuinguru hori oroitu nahi du erakusketaren nazioarteko marko zabalago baten barruan, non pribatizazioa, urritasuna, zerbitzu publikoen desegitea, segurtasun alarmak eta arrazakeria eta antisemitismoaren hazkundea bestelako formetatik errepikatzen diren. Beraz, aukeraketa honek ez du leku espezifiko bateko lagin erakusgarria erakutsi nahi, Berlinen espezifikoki kargaturik dagoen leku batetik testuinguru zabalago batera desplazatzen den proiekzioa baizik. Exhibitions:
Ethnic Marketing, Centre dárt Contemporain, Geneva, 2004 " Danimarkako
Hauteskundeak" 3'44”. 2001. Alemania
Emakume baten belatutako siluetaren interbentzio laburra danimarkar ereserkia sinatuz, Danimarkako hauteskunde gauean, Parlamentuaren eraikinaren aurrean. " Gotenburgo " 2'50”. 2001. Alemania EB-ren gailur nagusiaren aurkako manifestaldi batean interbentzioa, Gotenburgon, 2001. " Dolar bat " 4 min. 2001. Alemania Antzezpen bat non emakume baten belatutako siluetak dolar bateko billeteak guztioi ematen saiatzen den Berlingo zentro komertzial batean. Thorbjørn Reuter Christiansen
born 1974 in Næstved, Denmark.
Thorbjørn Reuter Christiansen / Education 1994-95 Fatamorgana - The Danish School of Art Photography, Copenhagen, Denmark 2001-06 Student at the Academy of Art, Berlin, Germany (class of Professor Katharina Sieverding) 2003-04 Erasmus student at Malmoe Art Academy, Sweden (class of Jimmie Durham and Lars Nilsson) Thorbjørn Reuter Christiansen / Selected Exhibitions, Performances & Video works 2000 HORIZONTAL, Madsnedøfort, Vordingborg, Denmark 2001 "Golden Arch Hotel," photo, digital video stills, and VHS (30 min.) "Mr. Green Ear & The Burning Dollar Bill," performance with Jason Liebert, Galerie Doris Day Dream, Berlin, Germany "Opløsningen af de Forenede Stater af Amerika," performance with Jason Liebert, Gallerie Doris Da Dream, Berlin,Germany "Det brændende flag," (Burning of the American flag), VHS (30 min.), www.superchannel.org "Medial Dislocated," critique of the US war against terrorism, VHS (10 min.) 2002 AUSLAND, 100 color photos of embassies in Berlin, Germany "World Border - Embassy - Refugee - Death Penalty," TRANSVISIT (Baltic Art), Madsnedøfort, Vordingborg, Denmark "border crossing," Galerie Doris Day Dream, Berlin, Germany OIL ARCHIVE, Haus am Lützowplatz, Berlin, Germany 2004 "Asylum Box," Skåne Social Art Forum - Utopi Station, Stortorget, Lund, Sweden MINORITY REPORT, Århus Artcenter, 2004 DK
Die Auflösung der Vereinigten Staaten von
Amerika (2001)
Amerikako Estatu Batuen disoluzioa 7'30”. 2001. Alemania Irailaren 11 eta gero, estatubatuar armadak Afganistan bonbardatu zuen. Kandahar-en
bonbardatutako ospitalea ikusi nuenean, nire erantzuna argia izan zen: humanitatearen
aurkako krimena da eta ez zaie Estatu Batuei erantzukizuna eragozten. 1973 Born in Tranås, Sweden Arbeiten/Praktika: Du-
Demo vor dem Roten Rathaus / Caroline Lund. 6’30”. 2003
Udaletxe Gorriaren aurreko manifestaldia Filmak Weissensee-n arte akademia ixtearen aurkako manifestaldia
erakusten du. Solo exhibitions:
2001 o.T. (Performance im Milchhof), Galerie Lindig in Paludetto, Nürnberg 2001/2002 bridges between disciplines, Projekt am Hbf Nürnberg (mit Frauke Boggasch) 2002 falsche möbel (echte kunst), Installationsprojekt mit Frauke Boggasch und Daniela Huber im zumikon AC, Nürnberg 2004 performing the video, Kunstverein Kohlenhof, Nürnberg group exhibitions: 2001 SuperVision Security/Segurtasuna
, 4:00 min., 2004
Zetro komertzial pribatuetako elektronika denda ezberdinetan sartzen da grabazio kamera batekin segurtasun zerbitzuak esku hartu eta grabaketa debekatu arte. 1975
born in Neumarkt/ Germany 1998-01 studies of art at the Academy of Fine Arts Nürnberg, in the classes of Prof. Werner Knaupp and Ottmar Hörl 2001 grant of the Danner-donation (class-competition) 2001 scholarship of the Bavarian State Ministry of science, research and art for the International Summer-Academy of Visual Arts Salzburg 2001 studies of art and visual culture at the University of Arts Berlin, in the class of Prof. Katharina Sieverding 2004 graduate at the University of Arts Berlin 2004 scholarship to support young artists and scientists of the artistic universities of the ministry of science, research and culture Berlin, NaFöG since 2004 master degree studies at the University of Arts Berlin in the class of Prof. Katharina Sieverding Exhibitions and Videoscreenings Office
/ Christine Woditschka. 4'48”
Bulegoa Filmmaker and author. The works are
located on the interface between film and fine arts,
and between theory and practice. PhD. Work in the art field as professor,
commentator and critic. Further activities include work as political
journalist, film critic, catalogue and book author and the compilation
of feminist film programmes. The films have received international awards.
Participations in international symposia on postcolonial studies, media
studies and cultural globalisation.
November / Hito Steyerl. 3'50”
|
